- związać (się)
- związać (się) {{/stl_13}}{{stl_7}}ZOB. związywać (się) {{/stl_7}}{{stl_17}}ZOB. {{/stl_17}}{{stl_7}}mieć związane ręce {{/stl_7}}
Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.
związać (się)
Look at other dictionaries:
związywać się – związać się — {{/stl 13}}{{stl 7}} nawiązywać z kimś, czymś bliski kontakt, angażować się z czymś, zbliżać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Związać się z kobietą. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
związać — dk IX, zwiążę, zwiążesz, zwiąż, związaćał, związaćany związywać ndk VIIIa, związaćzuję, związaćzujesz, związaćzuj, związaćywał, związaćywany 1. «wiążąc połączyć końce czegoś» Związać sznurowadła. Związać chustkę, szalik pod brodę. ∆ Związać… … Słownik języka polskiego
sprzysiąc się — a. sprzysięgnąć się dk Vc, sprzysiąc sięsięgnę się, sprzysiąc sięsięgniesz się, sprzysiąc sięsięgnij się, sprzysiąc sięsiągł się, sprzysiąc sięsięgła się, sprzysiąc sięsięgli się, sprzysiąc sięsiągłszy się sprzysięgać się ndk I, sprzysiąc sięam… … Słownik języka polskiego
spokrewnić się — dk VIa, spokrewnić sięnię się, spokrewnić sięnisz się, spokrewnić sięnij się, spokrewnić sięnił się rzad. spokrewniać się ndk I, spokrewnić sięam się, spokrewnić sięasz się, spokrewnić sięaj się, spokrewnić sięał się «związać się pokrewieństwem,… … Słownik języka polskiego
wiązać – związać koniec z końcem — {{/stl 13}}{{stl 7}} z trudem utrzymywać rodzinę, żyć z małych dochodów (od wypłaty do wypłaty), skromnie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Muszę rozglądać się za jakąś dodatkową pracą, bo już z trudem wiążę koniec z końcem. Po ostatnich podwyżkach nie mogli … Langenscheidt Polski wyjaśnień
nawiązać się — I {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}nawiązywać się {{/stl 33}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}nawiązać się II {{/stl 13}}{{stl 33}} wiele czegoś związać; zmęczyć się tym; mieć dość wiązania :{{/stl 33}}{{stl 10}}Nawiązać … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zaangażować — dk IV, zaangażowaćżuję, zaangażowaćżujesz, zaangażowaćżuj, zaangażowaćował, zaangażowaćowany 1. «przyjąć kogoś do pracy, zawrzeć z kimś umowę o pracę» Zaangażować aktora. Zaangażować pracowników do biura, do fabryki. Zaangażować kogoś na… … Słownik języka polskiego
zespolić — dk VIa, zespolićlę, zespolićlisz, zespolićspól, zespolićlił, zespolićlony zespalać ndk I, zespolićam, zespolićasz, zespolićają, zespolićaj, zespolićał, zespolićany «połączyć w jedność; zjednoczyć, związać» Wspólny cel zespolił ludzi. Zespolił w… … Słownik języka polskiego
skojarzyć — dk VIb, skojarzyćrzę, skojarzyćrzysz, skojarzyćarz, skojarzyćrzył, skojarzyćrzony 1. «spowodować połączenie, związek kogoś, czegoś; powiązać, zespolić, zjednoczyć» Skojarzyć małżeństwo, parę. Skojarzyć dwoje młodych. 2. «połączyć ze sobą wrażenia … Słownik języka polskiego
szkoła — ż IV, CMs. szkole; lm D. szkół 1. «instytucja oświatowo wychowawcza, której zadaniem jest kształcenie i wychowanie; siedziba tej instytucji» Szkoła ogólnokształcąca, zawodowa. Szkoła męska, żeńska, koedukacyjna. Szkoła baletowa, górnicza,… … Słownik języka polskiego
